(လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ဟုရိပ္မိရံု အခင္းအက်င္းတခုမွာ ၀ိုင္ ကို ပလပ္စတစ္ေခြးေျခတလံုးႏွင့္ထိုင္ေနေစ၊ အိတ္က္စ္ ဦးထုပ္ကိုခၽြတ္ရင္း၀င္လာ)
အိတ္က္စ္။ ။ ေအာ..ေရာက္ေနျပီကိုး၊ ခုမွေရာက္တယ္..ဟုတ္စ၊ ေရာက္ေနတာၾကာျပီဆို..ေဆာရီး။ မေရာက္ေသးခင္ က ဒီမွာမရွိေသးဘူး ဟုတ္လား၊ ေအာ္ ေျပာၾကဆိုၾကဘို႕ကိစၥ၊ အင္း အေရးၾကီးတယ္ ေတာ္ေတာ္ အေရးၾကီးတယ္၊ ဘာေရးျဖစ္ေနလဲ၊ အဲဒါၾကိဳက္လား။ ေရးရတာၾကိဳက္တာလား။ သူမ်ားေရးတာကို ဖတ္ရတာၾကိဳက္တာလား၊ ျပပါအုန္း ခင္ဗ်ားေရးထားတာကို၊ ေအာက္မွာ ေရာ္န္ ဆစ္လမင္းန္ လို႕လက္မွတ္ထုိးပါလား၊ ဗ်ာ..အတူတူပဲ ဟုတ္လား။ သူ ေရးျပီး ခင္ဗ်ား လက္မွတ္ထိုးလဲ အတူတူပဲ ဟုတ္လား ေအာ္ ခြဲျခားစဥ္းစားျခင္းဟာ ကြဲျပားျခင္းကိုဖိတ္ေခၚတယ္။ ခက္တယ္ဗ်ာ။ (ထိုင္ မလိုလုပ္ျပီးမွ ဦးထုပ္ျပန္ေဆာင္းကာ) က်ဳပ္တို႕ေရးျပီးသမွ်ေတြ ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္ၾကစို႕။ အေရးအသားက အေရးမွမၾကီးေတာ့ပဲ။ဘာမွမေရးပဲ ေနတာကမွ တကယ္အေရးၾကီးတာ။ ဆိုၾကပါစို႕ဗ်ာ၊ ၀ါက်သစ္ စကားေျပ ကဗ်ာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဂါးထရုဒ္စတိုင္းန္ ရဲ႕ေပါင္းစပ္ဖြဲ႕စည္းမွဳပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာအေရးၾကီးေတာ့လို႕လဲ။ လာဗ်ာ ဘီယာေလး ဘာေလး သြားခ်လိုက္ရေအာင္။ တခြက္တဖလားေပါ့။ က်ဳပ္တိုက္ပါ့မယ္။ ခင္ဗ်ား တုိက္တာေသာက္ပါ့မယ္။ ကိုယ္ေသာက္ကိုယ္ရွင္းစံနစ္ေပါ့။ ေခါင္းေလာင္းထိုးေအာင္မေစာင့္ေတာ့ပါဘူး။ ေခါင္းေလာင္းကထိုးျပီးသြားျပီ။ အရင္ကသြားဘူးလား ဒီလမ္းမွာ။ ဒါေပါ့ လမ္းေတြဟာ သြားဖို႕ပဲ။ သြားၾကရံု ရွိတာပဲ။ ခင္ဗ်ား လမ္းေတြကို သေဘာမက်ဘူး ဟုတ္လား။ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲဗ်။ လမ္းက ခင္ဗ်ားကိုသယ္ေဆာင္လာခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလား။ ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့ေျပာလို႔မရဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ေသခ်ာတယ္ဆိုတာကိုက ဘယ္ေလာက္မ်ား ေသခ်ာတာလုိက္လို႕။ စကားမစပ္ က်ဳပ္ေရးတာေတြ ဖတ္လားဗ်၊ ဘာေရးထားတယ္ဆိုတာေကာ ျမင္သာရဲ႕လား။ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ။ ခုလုိ ႏွဳတ္ဆိတ္ေနလိုက္တာ၊ အရမ္းတာသြားတာပဲ၊ ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ အလိုလို ၾကိဳက္တယ္။ ေပါင္းလို႕ျဖစ္ျပီဗ်။ လမ္းတူတယ္ဗ်။ တလမ္းထဲပဲ။ ေဟာဒီ လမ္းမ်ိဳး။ လမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္။ တလမ္းထဲပဲ ရွိတယ္။ ဒီေတာ့တလမ္းလမ္းထဲ၀င္လိုက္သြားၾကတာေပါ့။(ဦးထုပ္ကို ခၽြတ္ကာ လက္ကကိုင္လာျပီးမွ မလံုျခံဳဟန္ ျဖင့္ျပန္ေဆာင္း) ေရာက္ျပီလား။ က်ဳပ္တို႕သြားေနတာ ဒီေနရာလား။ ေသခ်ာလား။ ဘယ္ေနရာမဆိုလား။ ေတြ႕ရတာ ၀မ္းသာ တယ္ဗ်ာ။ ဒါနဲ႕ ခင္ဗ်ား က်ေနာ့္ ကိုေစာင့္ေနတာလား။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ထုိင္ေနတာလား။ က်ဳပ္ကိုယ္က်ဳပ္္ မိတ္ဆက္ပါရေစ။ ခင္ဗ်ားနဲ႕က်ေနာ္မိတ္ေဆြေတြျဖစ္ၾကျပီလား။၀ိုင္(အလြန္စိတ္ပ်က္ညစ္ညဴးေနေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ထိုင္ေနရာမွ ဟန္လုပ္မွန္းသိသာေစေသာ အမူအယာသို႕တမင္ေျပာင္းမွန္းသိသိ ေျပာင္းလိုက္ျပီး) ေအး ဗ်ာ။
(--X--)
အိတ္က္စ္။ ။ ေအာ..ေရာက္ေနျပီကိုး၊ ခုမွေရာက္တယ္..ဟုတ္စ၊ ေရာက္ေနတာၾကာျပီဆို..ေဆာရီး။ မေရာက္ေသးခင္ က ဒီမွာမရွိေသးဘူး ဟုတ္လား၊ ေအာ္ ေျပာၾကဆိုၾကဘို႕ကိစၥ၊ အင္း အေရးၾကီးတယ္ ေတာ္ေတာ္ အေရးၾကီးတယ္၊ ဘာေရးျဖစ္ေနလဲ၊ အဲဒါၾကိဳက္လား။ ေရးရတာၾကိဳက္တာလား။ သူမ်ားေရးတာကို ဖတ္ရတာၾကိဳက္တာလား၊ ျပပါအုန္း ခင္ဗ်ားေရးထားတာကို၊ ေအာက္မွာ ေရာ္န္ ဆစ္လမင္းန္ လို႕လက္မွတ္ထုိးပါလား၊ ဗ်ာ..အတူတူပဲ ဟုတ္လား။ သူ ေရးျပီး ခင္ဗ်ား လက္မွတ္ထိုးလဲ အတူတူပဲ ဟုတ္လား ေအာ္ ခြဲျခားစဥ္းစားျခင္းဟာ ကြဲျပားျခင္းကိုဖိတ္ေခၚတယ္။ ခက္တယ္ဗ်ာ။ (ထိုင္ မလိုလုပ္ျပီးမွ ဦးထုပ္ျပန္ေဆာင္းကာ) က်ဳပ္တို႕ေရးျပီးသမွ်ေတြ ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္ၾကစို႕။ အေရးအသားက အေရးမွမၾကီးေတာ့ပဲ။ဘာမွမေရးပဲ ေနတာကမွ တကယ္အေရးၾကီးတာ။ ဆိုၾကပါစို႕ဗ်ာ၊ ၀ါက်သစ္ စကားေျပ ကဗ်ာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဂါးထရုဒ္စတိုင္းန္ ရဲ႕ေပါင္းစပ္ဖြဲ႕စည္းမွဳပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာအေရးၾကီးေတာ့လို႕လဲ။ လာဗ်ာ ဘီယာေလး ဘာေလး သြားခ်လိုက္ရေအာင္။ တခြက္တဖလားေပါ့။ က်ဳပ္တိုက္ပါ့မယ္။ ခင္ဗ်ား တုိက္တာေသာက္ပါ့မယ္။ ကိုယ္ေသာက္ကိုယ္ရွင္းစံနစ္ေပါ့။ ေခါင္းေလာင္းထိုးေအာင္မေစာင့္ေတာ့ပါဘူး။ ေခါင္းေလာင္းကထိုးျပီးသြားျပီ။ အရင္ကသြားဘူးလား ဒီလမ္းမွာ။ ဒါေပါ့ လမ္းေတြဟာ သြားဖို႕ပဲ။ သြားၾကရံု ရွိတာပဲ။ ခင္ဗ်ား လမ္းေတြကို သေဘာမက်ဘူး ဟုတ္လား။ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲဗ်။ လမ္းက ခင္ဗ်ားကိုသယ္ေဆာင္လာခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလား။ ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့ေျပာလို႔မရဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ေသခ်ာတယ္ဆိုတာကိုက ဘယ္ေလာက္မ်ား ေသခ်ာတာလုိက္လို႕။ စကားမစပ္ က်ဳပ္ေရးတာေတြ ဖတ္လားဗ်၊ ဘာေရးထားတယ္ဆိုတာေကာ ျမင္သာရဲ႕လား။ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ။ ခုလုိ ႏွဳတ္ဆိတ္ေနလိုက္တာ၊ အရမ္းတာသြားတာပဲ၊ ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ အလိုလို ၾကိဳက္တယ္။ ေပါင္းလို႕ျဖစ္ျပီဗ်။ လမ္းတူတယ္ဗ်။ တလမ္းထဲပဲ။ ေဟာဒီ လမ္းမ်ိဳး။ လမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္။ တလမ္းထဲပဲ ရွိတယ္။ ဒီေတာ့တလမ္းလမ္းထဲ၀င္လိုက္သြားၾကတာေပါ့။(ဦးထုပ္ကို ခၽြတ္ကာ လက္ကကိုင္လာျပီးမွ မလံုျခံဳဟန္ ျဖင့္ျပန္ေဆာင္း) ေရာက္ျပီလား။ က်ဳပ္တို႕သြားေနတာ ဒီေနရာလား။ ေသခ်ာလား။ ဘယ္ေနရာမဆိုလား။ ေတြ႕ရတာ ၀မ္းသာ တယ္ဗ်ာ။ ဒါနဲ႕ ခင္ဗ်ား က်ေနာ့္ ကိုေစာင့္ေနတာလား။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ထုိင္ေနတာလား။ က်ဳပ္ကိုယ္က်ဳပ္္ မိတ္ဆက္ပါရေစ။ ခင္ဗ်ားနဲ႕က်ေနာ္မိတ္ေဆြေတြျဖစ္ၾကျပီလား။၀ိုင္(အလြန္စိတ္ပ်က္ညစ္ညဴးေနေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ထိုင္ေနရာမွ ဟန္လုပ္မွန္းသိသာေစေသာ အမူအယာသို႕တမင္ေျပာင္းမွန္းသိသိ ေျပာင္းလိုက္ျပီး) ေအး ဗ်ာ။
(--X--)
No comments:
Post a Comment